Page 8 - Îbrahîmê Xaşxaşe

GAZÎYA QEDÎMÎ.

Çitaw ke şîlîye berve, çimanê mi ra laserî şonê.
Janê de bêfamî ver xo bi xo de fatasîna
û neçar,neçar bîrîna xo lêsena.
Her teqayîşê buriskî de,
di çimê belekinî qerqezîne çimanê mi verde.
Ez bena meftun û xeyalanê xoyê alazîyayan mîyan de
rêça Qedîmî ramena, çimbelekê xo ra cerêna.

Xebera sîyaye rew bî bî vila,
“ ...de lorî, lorî, dayike bi korî.
Ero vanê Qedîm kîşto,
wîî lawo, lawo ez to rê bimirî...”

Mi ju roja şîlîyîne de, bi na şîwara maya xo gazîya Qedîmî
guretî bî.
A roja sîyaye ra nat, kîlitê tilsimî xerepîya,
tamê tarûturî heremîya
û rengê xozayî kî vurîya.

Dugela ma, dergayê ewlîyan a,
bêbextîye tomet a usulanê ma de.
Coka Koyê Bîngolî, zîndan û kaşî,
cinawurî, heşî, perperik û mêşî,
sîya guretene de rê hona..!