BUDELAYÊ GIMGIMÎ

BUDELAYÊ GIMGIMÎ

Bêguman her dewe, her qeza û her şaristanî de budelayî estê. Beno ke ma înan ra agahdar nîme. Beno ke heyatê înan kî rengdar bî qeseyê înan kî hebe keyf  bî bîyî. Beno ke înan ra xêlê  arîfî  bîyî, hema ma ê nas nêkerdî. Derheqê înan de çîyê nêzanenîme ya kî nîya şenik zanenîme. Ez şima rê qalê Budelayanê Gimgimî bikerî nê nuşteyê xo de . Nêzanena verde/sifte nameyê kamî vajî, kamî bîyarî rê ziwan (zon). Kemalê Bada, Colo, Mistê Warwayî, Hirrê Qerqerute û Yaşoyî ya kî Evdilayê Înaqa biderî nas kerdene? Nê însanê Gimgimî yê renginî bîyî. Zobîna kî Budelayî bî, la derheqê înan de malumatî ma dest de zaf çin ê.

KEMALÊ BADA

Kemalê Bada seke êno zanitene dewa Bada ra wo, Kemal  na dewe de ameyo rîyê dinya. Juyo derg û zinar bî . Lewê xo yo cêrên zaf derg u roverde bî.Seke maya xo ra beno, aqil ra tayê sivik beno. Na aqilsivikîya éyi û feqîrîya éyi tayênê rê bîye raya kayî, biyé miculiya leqi/yareniye Şarî rîyê perîşanîya éyi ra  pê éyi yarenîye/leqî kerdêne. O, henî dewe bî dewe cêrêne, çî-mî dênê arê. Cêrayîş  ci rê bîbî zê ju karî. Domanan ke o dîyêne kulînê/péroyine xof û ters guretêne. Kesî rê zerarê xo çîne bî, lé ancîya kî domanî ci ra tersêne. Pantolê xo cayê kemere/qayîş de ebe ju lakî/bendeki girê dêne. Her tim lakêde/bendikéde qalind doxina ey ser de bî. Kam se vano wa vaco: Kemal peyayêde zerrepak bî. Ey de zur û hîle çîne bî.

Rojan ra rojê linga Kemalî kuna/ginena ra Xarpêt. Beno muxirbêyé şanî, é duman Kemalî mecero, şoro kotî? Şono bi verê çêverê ju otelî, lé xebatkarê otele qayîtê  şiklê u şemalé Kemalî kenê, nêcênê zere. O ne cayê nas keno ne kesê. Bêçare, tekûteyna şaneno bi raye, şono. Xêlê cêreno  zuzaqan ra , qefelîno. Wazeno şoro tuwalet, lé se bikero ca nêzano. Cayêde taldede vîndeno, doxina xo keno ya/ra ke îhtîyacîya  xo bîvîno, mordemê te de vecino. Bi tirkî Kemalî ra “Ti îta se kena?”  pers keno. Lé Kemal qet ju çekuya tirkî nêzaneno. Mordem çarneno rê kurmancî (kirdaskî). Kemal tayê fam keno.Sené halî  kuno mordemî dime û şono verê ju camîye de vindeno. Mordem ci ra vano; “Bê zere!”   Kemalo feqîro bêçare se bikero? Destanê xo keno ya û xo xo de qesî keno, vano; “Ya Heq to ra aseno, ez bêçare ya. Qet mi rê raya akerdîye nêmende. No çêverê camîye to kerdo ya. To ez kerda camîye. Bêçarîyiye mebo ti zana linga mi şêmiga camîye ra nêşona ori” Mordem raya tuwaletî musneno Kemalî. Kemal şono tuwalet, êno. Mordemek ci rê tasê werd kî ano u Kemal bi natore pîzeyê xo keno mird.

Kemal çiqas ke aqil ra tayê kêmasîya xo bibo kî wayîrê îqrarê xo bî. Pîr û rayber zanitêne. Mîsayîbîye û kewratîye zanitêne.Way û biratîye zanitêne.

Vanê ke, Kemal rojeyê Xizirî de kuno bi raye, şono. Wazeno şoro çêyê pîranê xo. Çeleyê zimistanî yo. Ray û dîrbî qapanê.  No riwal ra der û cîranî cira: “Bira Kemal bê meşo!” vané. Kemal “Şima se henî vanê, no rojêyé Xizirî yo. No Xizir o, kesî tenge de nêverdano. Kam ke rojeyé Xizirî de venga Xizirî bido, bêguman o uja hazir u nazir o. Ez şona, venga Xizirî dana ke mi tengasîye de meverdo ' vano inan ra. Kenê-nêkenê tey çarê nêvînenê û Kemal şaneno bi raye, şono. Xaftila beno puk. Mordemê Kemalî, der û cîranî, dewijî pêro pîya şanené bi raye kuwné re Kemali dime.Vayéde heni şert,tozikéde heni xedare wurzena ra ke çim çimi névineno. Né beçareyi néşikine ke gamé raveri bierze, cérena ya. Roja bîne, şevaqé/fecîrê şodirî de cîranî reyéna kunê ré raye, şonê. Şonê ke çi şorê, Dereyê Xidirî de  verê ju dare de xeneqîyo Kemal.

Eke cenetê hetê bîni de cayê Kemalî çine bo, cenetê zerre ma de cayê eyi her tim esto...

COL

Çiqas ke qalê Coloyî bîyêne, pîlan derheqê eyi vatêne ke: “Col reqîwer u peyayêde şimitox bî.” Col, eslê xo de peyayêde baqil beno u waxté  xo de mektebo wertên (ortaokul) wendo. Peydo/peyco se beno rind nêzana, no aqil pernêno û beno serxoşêde zemanî. Çi kuno re dest şimeno. Eke reqî kewte re dest reqî, reqî nêkewte re dest kî îspîrto ra bice hetanî bira, kolonya..

Çeleyê zimistanê kamaxî beno. Col, ancî henî pejmurde, dest de şuşeyé îspîrto ver bı Çarşîyê Corî  şono. Nêmeyê şewê beno. Kes çarşî de nêmendo, kulî/péro ancîyê çêyanê xo. Tarî yo, henî şenik astareyî mendê ruyê asmênî de. Col endî bi senê halî êno, reseno verê Dîwan Restorantî. Heşê xo êno şono.Pîştî ser meredîno ra,qilmêde  bîne cêno îspîrtoyî ra. Asmên de nîya dano. Se ke astareyî kewtê têwîrane,heşê Colî êno û şono. Çimanê xo giran giran keno qapat u şono dewa xo, şono bi domanîya xo.

Endî o serê ju hênî de bî. Ver bi wîsarî bî. Corê dewe bîbî gul û nergîzî.Her ca kewetîya ra şên bî/asêne. Merge de çîçeganê çeqeran û sûran eştbî têver. Bi hezaran çîçegî bîbî meymanê merganê Koyê Bîngolî. İnan cîya-cîya boye dêne. Çuçikî bi keyfweşîye amêne henî ser ro nêne û pêydo perêne ra, şîyêne. Vengé çuçikan keyfweşiyé déne bi mordemi. Reyêna qelfeyé qilancika amênê, nenê bi gilê qewaxan ra. Ebe ju veng kerdênê  qişte qişte, her ca bi vengê inan bîyêne pirr.

“Eke se bî çutir bî; tawo ke Colî çimê xo kerdî ya/ra; se ke hewnê de bo, cire henî ame. Çi est o ke zaf nêmend reyêna peyser şî, şî domaniya xo, şi demê wendekarîya xo. O mîyan de dewe ameye aqilê dey. Der û cîranî, Deşta Uskira kewte re çimanê Coli ver. Astorî vazdnayî... Qaytê Koyanê Bîngolî bî. Şî waranê peyê Koyê Bîngolî. “Koyê Bîngolî mekanê eşîran o,” vat xo xo de. Virana Koyê Bîngolî de hezar henî bîyi. Şî serê her henî de kulmê awe şimite. Serê her hînî de ju çênekéde rindeke dîye/vinite. Qutîya destî, qutîya ke pey de resmê dîkî bî, a qutîye dê bi çênekan.

Lé eke se bî çitur bî, bado/peyco hinî bî zereserdin. Waşt ke çimanê xo yakero, lê  çimî yanêbî. Royê xo ancîya şî. Dûrî ra vengê berbişî ame.

Fecirê/şevaqé şodirî de însanan verê Dîwan restorantî de ju peyayo merde dî. Destê eyi de kî  şuşeyêde îspîrtoyî. Xebere zereyê Gimgim ra biyé vila, réşte dewanê Gimgimî. Kulînê vat ke: “Col merdo”. Tayîne vat ke “Rama Heqî şoro re ci, cayê  xo cenet bo!' Tayîne kî vat ke: “Şima Colî şenik pêya zanenê. O waxtê xo de kêm pêya nêbî.”

Hardlerzê Gimgimî de peyayê ke çimê însanan de pîl asenê, kam ke êno bi aqilê şima, kulî amayî Gimgim. Colî o taw vato: “Ma hinî zanitêne ke nê zaf peyayê pilê. Ti nêvana mendê re min û şima. Çi pilîye, çi hal o. Ma çimê xo de ê pil hesabnê. Né politikeri/siyasetwani pero zé/fenda malimé ma bi. Zé é qiraweté xo bi. Heni peyayé pili nébi, wulle mendi bi re malimé ma''  ”

MISTO WARWAY (AP MISTAEFA)

Apo Mistefa, seba ke warway şiyéne ziyaretan ser u céréne,şari cira vaténe;Mistefay o Warway ya ki Misto warway.O mordemêde zerrepak u bî Heqê xo bî. Zîyar û dîyarî zanîtêne. Her tim fek huyayîş bî.  Her tim bi herdişê cêrêne. Jîletê nêdêne rîyê xo ro. Budelayêde halê xo bî. Fekê eyi ra qesa xirabine nêvecîyêne. Serê qesa u biné qesa Apé Mistefayî “gula mi” bîye. Her kesî ra vatêne “Gula mi” (gülüm)

Vanê ke ver bi wisarî beno. Ju qaymeqamo nêwe amo Gimgim. Qaymeqam mevace adiro sûr vace! Zaf hêrsin beno.

Cîranêde Apé Mistê Warwayî vano; “ Bira Mistefa bê ma şîme çarşî. Vanê Qaymeqam esnafan zîyaret keno, hama mordeméde zaf hêrsino. Qêreno, vêreno,zê fekê kardî tûj o.”vano cira. Apé Misto Warway vano: “Bira beno, şime hama no Qaymeqam pêyayo wendox o, qeyî biqêro, mi fam nékerd” vano cira.

 

Nê danê raye, şonê bi çarşî. Qaymeqam merhebatîye dano esnafî. Raştê Mistê Warwayî kî beno,“Apo merheba!” vano cira. Tabî Misto Warwayî ki silami ceno ra u    “Merheba gula mi/merhaba gülüm” vano cira. Eke vano “Gula mi”, zaf zorê Qaymeqamî şono. Polîsî ra vano; “No mordemo bêterbîya kam o, ke mi ra vano “Gula mi? Pêbicerê beré, bierzê nezaretxane!” Nayé ser ro polisi hama a saete de Apé Mistefayî benê erzenê nezaretxane.Kam péhesino mutesir beno. Jubini xeberdar kené vané ' Misto Warway amo péguretene' .

Xebere ke bena vila, tayê esnafî û cîranê Apé Mistê Warwayî benê top, şonê bi lêweyé Qaymeqamî. Hal-mesela Mistê Warwayî ci rê qesî kenê u,“ O budelayê yo,  halê xo der o,  her kesî ra vano `Gula mi`. Zereyê eyi ra qeso xirabin nêvereno ra'vané cira. Qaymeqam îqna beno u Apé Mistê Warwayî dano raverdayene, nezaretxana ra vecenê anê duşté Qaymeqami. Qaymeqam ceréno re ci, “Qusirê mi de nîyamede!” vano cira.

Misto Warwayî “Nê, ez qusirê to de nîyadana. Mi to ra va “Gula mi”, to telîyê xo kerd mi ra. Ez dawa to dana bi Olî Dîwanî!” vano.

Vanê ke çend rojan ra tepîya destê şodiri şilîye kerdo piro, zaf vara. Qaymeqam taxa “Bati Vartoyî” de bi jîpe şono.Nara şilîya girane  ver  pird şanîno we, sel her cayî beno. Tabî  jîpa qaymeqamî kuwna laseri ver, şona. Şar reseno ci, qaymeqami jipe ra veceno, xelesneno ra. Seba ke kince xo bîyê hîtî, Misto warway ceketé xo cêno,  bi dano Qaymeqamî. Roja bînê Qaymeqam êno verê çeyê Mistê warwayî. Cênîya Mistê Warwayî û domanê xo ke qaymeqami  vînenê, tersenê. Qaymeqam vano; “Metersê, mi hewnêde zaf xirabin dî. Ez aye ra/coka ama, ke Apo Mistefa mi ef bîkero.”

Rojan ra rojê Misto Warwayî nêweş kuno. Lacê eyi “Pîyo bê ma şîme nêweşxane.” vano. Apo Misto Warwayî vano: “Ero çi nêweşxane yo, ti çi vana? Roja hîrêyîne ginena piro, mirena. Mi hewnê xo dîyo”. Na qesa ser ro cênîya Miste Warwayî vana, “To çi hewn dî ke ti eyi raşt hesabnena?” Misto Warway vano: “ Cênîkî, hawo  60 serrî yo ti derdê mi wena, feqîrîya mi ancena. Heqa xo re mi  helal bike.”

 

Tesadufi de niyadé ke a seate de xoceyê camîye kî vecîno, êno bi çêyé Apé Mistê Warwayî. Cênîke hal u mesela mérdeye xo ciré qesi kena, Xocê vano ; “ Haşa, hazar dolime haşa. Ti vanê ti şîya lêweyé Heqî, ama. O çi taw biwazo,  o taw canê însanî cêno. Kes néşiikino no derheq de çiyé vaco.Hela ti bê camîye, bê nemaz bike. Çi karê to u hewnan jubini de esto” Misto Warway vano: “Çêyê mi, mi rê îbadetxane, qelbê mi, mi rê îman o. Çi karê mi esto camîya to de. Madem ti qulê Heqî ya, ma cîranê jubîn îme, merdena mi ra dime, çimê to domananê mi ser ro bo.”

Kam  pêhesîyo ke Misto Warway nêweş o, kuli/pêro şoné dîyarê eyi u o kuliné ra

“ez roja hîreyîne de mîrena.” vano.

Vanê ke roja hîrêyine fecirê/şevaqe şodirî de, der û cîranî pêhesînê ke Misto Warway şîyo rama Heqî.  Taxa Batî Vartoyî de şîn-şîwan... Gimgim de  mordemêde zerrepak şî, cayê ey  tal mend...

HIRRÊ QERQERUTE

Bêgumanewro hona ki, tawo ke qalê Hirrê Qerqerute beno, huyayîş gineno rîyê  şaré gimgimî ra. Demê domanîya  ra rind êno ma vîrî, waxto ke Hirré Qerqerute rayé ra şiyéne, miletî xo eştêne cayéde talde, qerrêne u  “Hirro, Hirro, Kuto,Kuto!”vaténe.

Tabî Apé Hirrî, cayo ke cira veng eno xo  çarnéné ujayi ser, çogana desté xo hejnêne û aye ra dime kewtene duri, şîyêne.

Nameyê xo qey “Hirr” bî, rind nêzana. Hama eyi çekuye “hirr” ra zaf xuyé kerdêne. Xora  miletî kî waştêne ke o biqarî yo, coka  hinî vatêne.

Rojê Hirr Çarşîyê Cêrî de verê Camîye ra verêno ra. İnsanî ke camîye ra vecînê, çimê înan gineno Hirrî ra, kulî pîya “Hirro, Hirro, Kuto, Kuto!” vané. Hirr zaf qarîno, cêreno ya û înan ra vano; “Mi de camîya şima nene/nayé!” Kulî benê kemeran ra Hirrî ser ro varnenê. Hirr çarê nêvîneno, remeno Çarşîyê Corî, wertê elewîyan. Tabî şaré Çarşîyê Cêrî sunî bî. Çarşîyê Corî de kî esnafê elewî, se ke Hirrî vînenê, bi ju fek  “Hirro, Hirro, Kuto, Kuto!”vané. Hirr céreno inan ser  “Ez remeya ameya wertê nînan, nê kî hayê mi ra 'Hirr'” vané. Cêreno esnafanê Alewîyan ser, vano; “ E şima né camiyé esta né ki çiyé, ez de ma û cênîyanê şimani!” Tabî Çarşîyê Corî kî esnafê alewîyan erîşê Hirrî kenê. No destanê xo keno ya, vano: “Ya Heq ne çêverê mend ne kî cayê, ez se bikerî?”

Vanê ke Dewa Qerqerutê de nameyê Hirrî yo raştîken Mehemed bîyo.Seqetbiyene dime  cira 'Kuto' kî amo vatene.

 

Goreyê vatene Hirr 1905 ine de amo rîyê dinya u sera 1925 xort biyo. No dem dê  gelê Qerqerutiji benê koçber, şonê bi şaristanê Xarpêtî, lé peydo cêrenê ya ênê dewe xo.Apo Mehemed ki(Hirr) inan ra ju biyo.

Hirr, Delale de zewejîno. Lé demé ra tepiya sereyé xo ceno, vejîno xeribîye/qurbetîye, bi serran cira  vengûvac nêvecîno. Endi Her kes vano ke “ Hirro(Kuto) merdo.” Çend serrî vêrena ra,Hirro ( Kuto) çîn o? Delale  şona juyê bînî de zewejîna.Lé ti be niyade ke çend serrî ra tepîya Kuto (Hirr) vecîno êno.Se ke Pêhesino Delalé zewejîya,qarino, anciya dewe terk keno, şono peyniyede  Dîyarbekir de vecîno.

uca gelé/xélé maneno, zewejîno u ci ra çend domanî benê.Lé rojé ena uca ra ki bézar beno,terk keno. Domanané xo Dîyarbekir de caverdano,şono.

Eke se  beno çito ke beno, rojé dizdiyé keno, astoranê tireno, hama wayiré  astoran rew pêhesîno, nano rê dima Hirri ( Mehemedî) . Guleya juye ginena bi linge ro, juyê kî ginena bi dest ro. Peyniyéde  Hirr firsend vineno, çî qeyde xo erzeno cayêde yaban. Lé dest û lînge ra zaf gonî şona, no xo ra vêreno /balmiş beno.

Eke beno heşar,vineno ke mar  gonîya deyi sîpeno (şimeno) we. Marî rê çîyê nêkeno, béveng maneno.Mar kuno bi dûrî, şono. Hirr bi çi halî wurzeno ra, şono.Bi na tore  dest u payê xo bené kut/felç, beno seqet. Hirr vano ke “Naye ra tepîya dest u payê mi nêcênê, ez bîya kut, biya seqet.” Aye ra tepîya însanî ci ra vanê “Kuto”. Demé ra cêreno dewe ser oncîya. Delale de réyena zewejîno.

Serri vérené ra beno kokim,néşikino bixebitiyo, mal u milké xo yo ke esto, o ki dest ra vecino. O endi bêçare maneno, dest parskerdene keno.

Rojê gerê ci eno kerdene, vanê ke “Hirrî/Kutoyi astorî tirtê.” Hirr vecîno mehkeme. Mehkeme de hakîmi ra vano : “Hakîm Beg ti astore, ez ki Kuto.Ez bi na linga xo ya topale se to tirena,  se nîşena re to, to vazdnena? Tabî Kutoyî (Hirrî) waşto ke misale bido lé riyé Tirkiyé xo ye xirabini ra çekuyi şaşi vaté. No rival ra ki Hakim qerar dano ci u Hirri erzené bi zere. Apo Hirr, xéle waxt hepisxanede maneno. Vanê ke   Hirr (Ap Kuto/Mehemed) rojê Îstanbul de cêreno, ju veng heşneno, “Hirro, Hirro”. Hirr qerrene û xeber dano,çi eno feki ver eyi mareno, vano: “Ez şorî kotîyê dinya, ez nê Gimgimijan ê lacê kutikan ra nêxelesîna ra, ez de a maya şimanî gelê Gimgimijî”.  Goreyê vatênan Apo Hirr 1986 ine de şono  heqiya xo ser.

Yaşo;

Budelayanê Gimgimî ra ju kî xo ra Yaşo bî. Eslé Yaşoyi  Mûş ra yo. Vanê ke, waxtê waxtan de Mûşijî zaf kewtê ra Yaşoyî ser tey leqî/yarenîye kerda. Yaşo peyniyê de inan ver remo,mo bi Gimgim.

Ju kî Mûş de Talo vanê, ju xêx mêvace adiro sûr vace, Talo zaf agresif beno.

 Talo her tim bi kincanê resmîyan cêreno. Zimelê verê pirnika Taloyî zimelê mevacê baltê vacê. Bice ke zê (sey) qoçê beranîyê zimelê éyi. Nîya dûrî ra, çend metreyî dûrî ra zimelî vanê ke ma na yîme. Şar Taloyî ra terseno, domana bi nameyé déyî danê tersnayêne.Talo ke eno çarşî, şar çarşî ra vecîno,cadeyi cirê caverdano.

Goreyé vatenani şari, Talo Kore de esker bîyo. Vané ke uca aqil kerdo vindi.

Mabéne Yaşi u Tali çine bi.Yaşoyî ke Tal çarşî de dîyêne,cira heni xuyé kerdéne u heni terséne ke lingané deyi hard negureténe.

 Rojê Yaşo fikirino, “nîya bi ters hetano kotî” vano qerar dano ci, vecino û êno Gimgim . Vateyéde verênan esta :  “Meyman meymanî ra hes nêkeno, wayîrê çêyî kî her dîyînî ra.” Yaşo ke ameyo Gimgim, Budelayanê Gimgimî ra Hirrê Qerqerute û Evdilayê Înaqa Yaşo qet nêwaşto.

Şari waşto ke nê hîrêmîna bikuyê rê jubînî, pe kéfe xo biyaré, lé Yaşo qet nêkewtêne ra tela Hirrê Qerqerute û  Evdilayê Înaqa...

Xuyé de Yaşoyi ki na biyé, Şari her tim 25 quruşî dêne ci, cira ' resmê felan kesî biance' vaténe. Duşté nayéde Yaşoyî se kerdêne? Yaş se ke şonı destawe bi o tore hacete xo veténe,resmé deyi anténe.

Karê xo bibo çîne bo, Yaş her tim şiyêne çarşî. Tabî qirawatê xo kî vile de bî. Zaferî bi qirawat cêrêne. Zaferî şîyêne verê çayxaneyê Beledîya.Kesané ke kaxiti kaykerdéne, ê înan de nîyadayêne. Eke juyi bivatêne “Yaşo çayê bişime”, bîyêne kursîyê xo ra amêne dormeyê masa. Nîya yanbekî nîştêne ro. Zimelé Yaşoyî seke bi cetwel pemite yé, henên bîyi. Nîya zê lakêde barî verê pirnike ra têrdayî bîye; nîya hebe şenik serê lewî ra verdayé bîyi. Gegane hetanî nêmeyé şewe çayxane bi çayxane cêrêne. Nême şewe de, çeleyê zimistanî de se raye vetêne şîyêne çê her kes şaş mendêne...

Evdilayê Înaqa;

Evdilayê Înaqa kami ke senê qesa bivatêne, eyi kî a qesa reyêna vatêne. Tabî şari zaferî qeseyê xirabînî vatêne Evdilayî kî henî ju bî ju vatêne. Na xuya eyi ya tewr taybeti biye.

Bêguman “Budelayê Gimgimî” teyna né nîyê. Hona zaf kesê bîni est é, lé derheqê înan de malumaté mi çîn o, ya ki kemi yo. Şima ke né rézi wendi, kem u zéde ; şima ke derheqe Budelayané Gimgimi de bi wayiré hayidariyé/agahdariye u gegane ki tayê huyayîş kewt re rîyê şima , ma ez endî çi wazena? Ez bextîyar a/bextewar a . Çéyé şima şen u awan bo!...

Akman Gedik

Cuya kilm

Akman Gedîk, serra 1963 de dewa Reqasa giredayê Gimgimîya, Raqasa de ameyo dinya. Mekteba verêne dewa xo de, mekteba mîyanêne û Lise Gimgim de wend.

Zemanê , “ Açık Öğretim Fakültesi “ dewam kerd. 1988 de amey Almanya- Zewecîyaye yo û wayîre di lajan o.

Şîîre, hîkaye û nuşteye cerîbnayîşê dêyî xêlê kovaran û rojnameyan de neşr bîy.

Kitabe xo :

•Harman Zamanı( 1992- Şîîre) •Her Ayrılık bır hüzündür ( 2002 -Şîîre) •Gimgim zerreye ma de ( kirmanckî, folklor)

•Ben bir çocuğun düşüyüm ( 2006-Şîîre) •Roj ma de şewle dano ( 2012-kırmanckî-Şîîre) •Uzakların Öyküsü (2013- Hikaye)

•Renk yoksulu ( 2015- Nuşteyêceribnayîşî) •Sesim rüzgârla gider (2018- Şîîre,)

XELATE: •Musebeqaya Şîîre seba Adnan Yücelî, xelata mansîyonî

•Musebaqaya Şîîre û Hikaye seba Hüseyîn Çelebî, kirmanckîde beşa hikaye, xelata juyîne

# musabeqaya hîkaye, şîîrê û resmande beşa şîîre kirmanckî de xelata dîyîne gurete. Na musabeqa Komela(AABF) alewiyanê yê Almanya organîze kerdîbî